update

School: 

Deze blijft de komende tijd nog wel gesloten. Officieel zouden we op 10 oktober starten maar we starten nu op zijn vroegst 7 november. Ik was even bang voor een studievertraging maar ik krijg nu gelukkig hulp van mijn docenten vanuit Nederland. Dank daarvoor! Ik mag hier nu mijn eigen project starten. Ik weet nog niet helemaal hoe ik dit in een vat ga gieten maar ik ben nu bezig met informatie te verzamelen. Ik verzamel posters van de straat, probeer via de BBC en het Griekse journaal er achter te komen wat het nieuws van de dag is, en vraag mensen op straat naar hun mening. 

Woensdag 19 oktober:

De grote dag van de demonstraties. Alles was gesloten die dag en de werknemers kregen deze 2 dagen niet uitbetaald. Er waren naar schatting van het journaal 0,5 miljoen mensen aanwezig. Het is dus vergelijkbaar met koninginnedag in Amsterdam. Ik vond het allemaal heel indrukwekkend. Niet alleen de jongeren waren aanwezig maar ook veel mensen van 65+. Dit geeft waarschijnlijk wel aan hoe dit leeft in het land. Ik ging samen met mijn klasgenoten en docenten van de taalcursus naar het Syntagma plein. 

We stonden helemaal vooraan dus konden alles goed zien. Iedereen had een gasmasker op. In het begin dacht ik dat het alleen nodig was dat de politie alleen met gas zou gooien als je ze echt loopt te provoceren maar niets is minder waar. 

Ik was net weg en mijn klasgenoten gingen een broodje kopen. De sfeer was rustig. Twee jongens stonden 5 meter verderop iets te slopen. Niemand van de demonstranten moedigde dit aan. De politie kon ze makkelijk oppakken maar in plaats daarvan gooide ze midden in het publiek traangas. Stel je voor dat zoiets op koninginnedag gebeurd. (complete paniek dus) 

Ik heb gister door het traangas moeten lopen en de pijn is onbeschrijfelijk. Ik had speciale crème op mijn gezicht, gasmasker op en een sjaal voor mijn hoofd en het kwam er dwars doorheen. S avonds zat nog iedereen te snotteren en te niezen. 

De demonstraties zijn trouwens ook niet te vermeiden. Het is in de hele stad. Daarna zijn de rellen door de hele stad. Het is dus onmogelijk om er buiten te blijven. 

Donderdag 20 oktober:

Deze dag waren er weer grote demonstraties. Ik heb toen samen met Dan (Engelse student antropologie ) rondvraag gedaan waarom de mensen demonstreerde. Wat voor hun de consequenties waren van de bezuinigingen en gevraagd wat ze probeerde te bereiken met deze demonstratie. 

Daar zijn veel interessante antwoorden uitgekomen en de conclusie was over het algemeen: 

Mensen hebben geen geld meer om van te leven. Veel zijn werkeloos of moeten de helft van hun salaris inleveren. 

De Griekse bevolking weet dat deze demonstraties vaak weinig zin hebben. Het parlement  drukt toch alle bezuinigingen er doorheen. Veel van deze mensen willen door middel van deze demonstraties een signaal afgeven dat zij het er niet mee eens zijn. 

( Ook deze dag werd wederom weer afgesloten met een portie traangas en gevechten tussen politie en demonstranten in mijn straat)

Voorbeeld:

Salaris van een vuilnisman:                                    900 euro per maand

Word nu                                                                      450 euro per maand

Kosten voor deze kamer (15m2 )                           250 euro

Een brood:                                                                  2,50 euro

Een pak melk:                                                           2,00 euro

Biertje in de kroeg:                                                  5,00 euro

Daar komen dan nog kosten bij zoals: ziektekosten, telefonie etc. 

Dus als ik een vuilnisman met een gezin was geweest had ik hier niet met die 450 euro kunnen redden. 

Ik hoor vaak het verhaal dat studenten aan de grond gaan omdat ze s ochtends geen eten hadden en dit word nu steeds geloofwaardiger voor mij. Daarbij hebben in de 2 maanden dat ik op Kreta woonde 35 ondernemers zelfmoord gepleegd omdat ze niet meer rond konden komen. 

Tot slot:

Verder gaat het met mij hier goed. Ik leer hier steeds meer leuke mensen kennen en zie steeds meer van de stad. Als het goed is rijdt vandaag de metro dus gaan Saija (Finse huisgenoot)  en ik een tour maken rondom de stad. Een ander gelukje is dat ik 5 min wandelen van het grootste museum van Athene woon dus kan daar gewoon op elk moment van de dag even naar binnen hoppen. (Als ze natuurlijk niet in staking zijn) Kortom: De demonstraties zijn natuurlijk highlights van wat hier gebeurd maar het is hier niet alleen maar dood en verderf.

Ik hoop de volgende keer met leukere berichten te komen. 

Liefs Evelien

vers van de pers

Morgen beginnen de grote stakingen hier, gevolgd door rellen (zie eerdere link youtube filmpje). Ik kreeg het advies van mijn docenten om een gasmasker aan te schaffen. Ik denk niet dat dit een overbodige luxe is. De Grieken zijn  namelijk behoorlijk boos.Verder moet ik de komende twee dagen binnen blijven i.v.m. heftige rellen in de wijk. Naar verwachting zet de ME de komende twee dagen de wijk op "slot" en maar hopen dat het snel voorbij is. Dusss veel chocolade eten en films kijken.

hieronder een bericht dat heel kort en bondig de situatie van morgen uitlegt

http://www.dewereldmorgen.be/artikels/2011/10/18/griekenland-maakt-zich-op-voor-een-week-van-stakingen

ook hier stakingen

De stakingen zijn ook hier op dit vakantie eiland voelbaar.
Vanaf zondag gaan er geen veerboten meer terug naar Athene. In Athene ligt nog steeds het openbaar vervoer plat dus dat word nog even spannend hoe ik thuis ga komen.

Vandaag een poging gedaan een kasteel te bezoeken. Toen we boven op de berg aan kwamen en we bij de deur van het kasteel stonden zagen we het volgende briefje......

Dus zelfs kastelen kunnen hier in staking zijn

Lesbos

Ons huis

locals Lesbos

rechter vleugel school + hek dat in de jaren 70 door een tank is  platgereden

een echte sprinkhaan

Entre van de school

vanaf Lesvos

Bij deze een update vanuit Lesvos. Alvaro Maria en ik zijn donderdag morgen met de boot vanuit Athene vertrokken en kwamen hier om half 10 aan. We kwamen er op de boot achter dat er geen bussen reden tussen Mytilini en Molivos. Dus was ons plan om maar te gaan liften. 

Het werd behoorlijk lastig want we waren met 3 pers. Dus geen lekker aantal om mee te gaan liften. Daarbij is Molivos een gehucht 60 km verderop. Dus een lift om 10 uur s avonds regelen zou niet makkelijk worden. 

We stonden nog geen 5 min met ons papiertje met Molivos of er kwam al een vrouw op ons af. We hadden het namelijk half Grieks half Latijn geschreven. Ze was een Engels docent dus ze had meteen een marker om het te corrigeren. We raakte met haar aan de praat  en zij had nog wel een adresje om een goedkope auto te huren. Dus hadden we binnen 5 min een auto gehuurd voor 25 euro. Dus weer een categorietje VIES VEEL GELUK!  (dit is nl nog goedkoper dan een bus)

We kwamen na 1,5 uur rijden in Molivos aan. Echt een super pittoresk dorpje ten noorden van Lesvos. Ik had een of ander aftans hutje op de hei verwacht maar niets is minder waar. Een kast van een huis en een studio om in te werken. 

De eerste dag zijn we rond wezen rijden over het eiland. We hebben een museum bezocht met versteende bomen en hebben aan het strand gelegen. Toen we terug kwamen liepen we door het dorp en zagen we een bosbrand op +-3 km afstand. Behoorlijk facinerend om te zien. Het waaide die dag een beetje dus je zag de vuurzee per seconde de berg op klimmen. 

Nu zitten we al een paar dagen binnen want het weer is omgeslagen. We hebben de afgelopen twee maanden geen regen gehad. En nu hebben we voor 3 dagen herfstweer. Morgen word het gelukkig weer beter. 

Op dit moment zijn we portretten aan het schilderen en zitten we om de beurt model. Hopelijk dat we morgen wat landschapjes kunnen schilderen.

hierbij een link die ik kreeg van mijn docent:
http://www.youtube.com/watch?v=aE3R1BQrYCw&feature=player_embedded
het gaat over de demonstraties van juni maar het is vergelijkbaar met de demonstraties van afgelopen woensdag

update

Dinsdag 4 oktober:

Vandaag hebben Alvaro, Maria en ik weer een poging gedaan om meer informatie te krijgen over de lessen, en dit keer met succes. Er was voor het eerst in twee weken iemand aanwezig die ons te woord kon staan. We hadden een hoop vragen over de lessen, wanneer ze zouden starten, hoe het zit met onze introductie, of we nog formulieren moeten tekenen enz. enz. De mevrouw in het kantoor was een beetje onduidelijk. Het enige wat ze ons kon vertellen was dat het nog wel even zou duren voor dat school open gaat en dat we naar een van de annexes moesten. Onze school heeft op verschillende eilanden huisjes waar studenten naartoe kunnen gaan om te werken. We werden naar een ander kantoor gestuurd om het rond te maken. We kregen een uur de tijd om te beslissen of we dit wilde en welk eiland we zouden kiezen. We hebben gekozen voor Lesvos. (eiland vlak tegen de Turkse grens) Toen ik vroeg per wanneer dit zou kunnen en hoe lang we daar konden blijven kregen we het volgende antwoord: Dat moet je zelf maar zien. Als we wilde konden we vandaag nog vertrekken. We hebben nu maar gekozen om overmorgen te vertrekken en daar voor een week te blijven. 

Dus nu maar even op zoek naar wat nieuwe schilders spullen. En maar weer de tas in pakken voor de volgende trip! Het is hier dus op dit moment allemaal een beetje vaag, maar stiekem heb ik er toch wel zin in. 

Woensdag 5 oktober:

Ik hoorde dat er nu eindelijk in het nieuws in Nederland bekend is dat alles hier in staking is. Even voor de duidelijkheid: dit is al sinds juni. Toen hebben we hier een soort van             “ zomerstop”  gehad en een maand geleden is het weer begonnen. Niet alleen het openbaar vervoer en scholen zijn in staking maar ook bijvoorbeeld de ziekenhuizen. Twee van de taalcursus werken hier nu in een ziekenhuis. Zij zijn verplicht om naar hun werk te komen en vervolgens hun tijd uit te zitten. Ze mogen niets doen, zelfs geen schone lakens op de bedden. Vandaag was het weer even onrustig in de stad. Er zijn hier elke dag demonstraties maar vandaag was er een grotere. Toen ik vanmiddag naar het internet cafe liep zag ik opeens de hele straat vol met demonstranten mijn kant op kwamen  rennen. Dus ben maar even een hotel in gelopen en even gewacht tot het wat rustiger was. Toen ik naar huis liep zag ik dat ze mijn hele straat hadden afgezet met grote containers en de hele boel in de fik hadden gezet. Dus thuis even afgewacht totdat de demonstranten weg waren.  En toen weer een nieuwe poging gedaan om naar het cafe te lopen. Het gekke is hier dat als de demonstranten door de straten lopen het net een  oorlog s gebied lijkt. 

( straat vol schreeuwende mannen, altijd in het zwart gekleed met gasmaskers en stokken die de boel in de fik zetten) maar zodra ze weg zijn gaat het gewone leven meteen weer door. Het brandje word geblust en iedereen zit weer op het terras. Fascinerend!

Ik hoorde later op het nieuws dat het in de hele stad onrustig was. Veel gevechten tussen demonstranten en politie. Veel journalisten mishandeld en de politie had een paar metrostations afgezet en veel mensen daar opgepakt, dus was blij dat ik vandaag ben gaan lopen i.p.v. De metro. Ondertussen ben ik nog steeds posters aan het verzamelen die te maken hebben met de crisis en de opstand. Dat is hier niet zo moeilijk want de straten hangen er vol mee. 

1e week athene

De eerste week in Athene is alweer voorbij. Er is hier een hoop gebeurd de afgelopen week. Ik woonde eerst samen met een meisje uit deze stad in een super mooi appartement. Het probleem was dat dit appartement in het noorden was. Als ik naar school wil of vrienden wil bezoeken moet ik altijd door de “getto” van Athene. Dat zou dus inhouden dat ik altijd als ik bij iemand s avonds op bezoek was ik een taxi naar huis moest nemen. Daarbij was er in deze buurt niet zo veel te doen. 

Maar vrijdag kreeg ik iets te horen over een appartement in Exarcheia. Dus gister morgen moest ik op audiëntie bij de huisbazinnen van dit appartement. Het zijn twee zussen van een jaar of 70. Een van de dames heeft mij het appartement laten zien en het ziet er prima uit. Ik heb nu een kamer van 17m2, keuken en badkamer. Dus meteen maar de contracten rond gemaakt. Dit duurde trouwens wel even want ik moest eerst heel veel koffie drinken en koekjes met hun eten. 

Ik woon hier nu in de kunstenaarsbuurt van Athene. Ik heb hier de afgelopen dagen een beetje rondgehangen en de sfeer is hier op dit moment gezellig. In deze wijk zijn ontzettend veel gezellige kroegen restaurantjes. Vanuit mijn raam kijk ik uit op het plein van Exarcheia. Hier komt iedereen naartoe om muziek te maken en bier te drinken. Ik kreeg hier een beetje een festival gevoel. Gister was er op het plein een punk concert. Ik kon niet veel van de tekst verstaan maar heb me er prima vermaakt. Twee dagen geleden ben ik met Alvaro en Diego op strooptocht geweest. Dit zijn twee Spaanse klasgenoten van mij. Ze hebben een appartement hier om de hoek. Alleen nog zonder meubels. De vangst van de dag: 2 banken, een paar kleine kastjes, en een super mooie mahonie houten kast. 

Dit is trouwens een hele anarchistische buurt, als er demonstraties in de stad zijn, begint het vaak hier in deze wijk. Normaal gesproken komt de politie niet. Ze doen hier een keer in de zoveel tijd een inval. Dan word de hele boel afgezet en “schoongeveegd”. De politie heeft op de grens van de wijk een soort van controle huisjes staan en van die blokken om de straat af te zetten. Het doet mij een beetje denken aan check point Charly. Dus ik denk dat ik deze wijk met recht bruisend mag noemen. 

Wat betreft school is het nog allemaal een beetje vaag. Op donderdag werkte het openbaar vervoer weer dus ben toen even langs gegaan. De school is in het zuiden van de stad gevestigd in een oude fabriek. (het is vanaf hier denk ik een uurtje lopen) Er was op die dag een expositie van de examen studenten. Ik vond de presentatie erg mooi. Verder waren alle lokalen op slot i.v.m. De stakingen. Ik heb ook nog geen contact gehad met mijn correspondent maar ik heb gehoord dat ze er dinsdag is. Ik heb van de architecten gehoord dat hun lessen twee weken later beginnen. Hopelijk weet ik dinsdag meer. 

De komende week wil ik wat toeristische hot spots gaan bezoeken. En kijken of er wat exposities zijn. Oh en natuurlijk nog steeds hard zoeken naar een fiets!